Donghae ~ Naprawdę?

 Scenariusz dla Pandicornio ^-^

***

- Rozumiem...Naprawdę ?...Też cię kocham - twój głos był  przytłumiony a jedyne co chciałaś zrobić to rozłączyć się  prędko.
Rzuciłaś telefon na łóżko i usiadłaś przy biurku. Internet  był pełny takich zdjęć... Ułamki sekundy fotografowane  przez reporterów. A Donghae na tych zdjęciach wyszedł  tak dobrze...Uśmiechał się szeroko i obejmował ją jednym  ramieniem...
Dobrze wiedziałaś że ta gwiazdeczka to tylko  przyjaciółka ale pomimo to...Z tobą nie wychodził tak po  prostu i nikt nie robił wam pełnej 'sesji zdjęciowej'. A  kiedy był obok nie cieszył się aż tak...To było pewne.


 Ekran wyciszonego telefonu świecił się a urządzenie  przesuwało się po podłodze dzięki zainstalowanym  wibracjom.
 Ten dźwięk rozchodził się po całej łazience. A ty  siedziałaś pod prysznicem i patrzyłaś się w jeden punkt.  Woda spływała po tobie, była już bardzo chłodna. Lecz o  wiele zimniej było w twoim sercu.
 To już któraś noc z kolei kiedy Donghae oznajmiał że  wraca później, bo trenuje z innymi. Od kiedy 'inni' to  jedna osoba ,ta gwiazdka ?

 Najlepsza przyjaciółka tak? A co ze mną?!

 Tak dawno spędziliście cały dzień razem. Kiedy on  przychodził do domu zmęczony kładł się spać.
 Zakręciłaś wodę i wyszłaś spod prysznica. Ubrałaś się i  podniosłaś telefon.
 7 nieodebranych połączeń - Donghae. Nagle? Interesuje  go to co robisz kiedy wcześniej ciągle go nie było?
 Znowu dzwoni. Wcisnęłaś zieloną słuchawkę i  przyłożyłaś urządzenie do ucha.
- _______ ? Dlaczego nie odbierasz? - Donghae spytał ze  zmartwieniem w głosie .
- Byłam za...
Sekunda. Może dwie sekundy. Nie wiedziałaś jak to  mogło się stać. Biorąc suszarkę do włosów musiałaś wejść  w okrą plamę na podłodze. Poślizgnęłaś się i poleciałaś w  tył. Telefon wypadł i poleciał dalej niż sięgałaś.
 Boleśnie upadłaś na plecy i uderzyłaś głową w kant  szafki. To było na tyle bolesne że zaczęło kręcić ci się w  głowie a z oczu poleciały ci łzy. Ciemność nad tobą. Nie udało ci się sięgnąć po telefon z którego słyszałaś tylko puste " Halo ? _______ ? Halo ?!".
- Donghae...! - chciałaś zawołać głośniej ale już nie  mogłaś.

 Jasne światło wiszącej nad tobą lampy nie pozwalało ci  na otworzenie oczu. Odwróciłaś głowę na bok czując  przeszywający ból i dopiero zobaczyłaś co jest przed tobą.  Czyjaś postać, na razie źle widoczna...
- _______ ! - ten głos dotarł do ciebie po jakimś czasie.
- Co się stało? - spytałaś.
- Nie mów nic, odpoczywaj - powiedział i pogłaskał cię  po włosach - Upadłaś w łazience i od razu przyjechałem  jak słyszałem że dzieje się coś złego. Bałem się.
 Donghae wyglądał na roztrzęsionego. Trzymał twoją  dłoń. W tej chwili przypomniałaś sobie całą sytuację przez  którą tak ostatnio cierpisz. Odwróciłaś się od niego na  drugi bok.
- Co się stało? - spytał.
- Jestem ciekawa...Jak udało ci się zostawić twoją  przyjaciółkę żeby tu przyjechać ?
Usłyszałaś tylko głębokie westchnięcie. Poczułaś jak siada  na brzegu łóżka.
- Nie bądź zazdrosna. Ona jest jak siostra.
- Ano...Tak. To usprawiedliwia cię od tego że tyle razy  zostawałam sama...A ty wracałeś z kolacji. I tak świetnie  się bawiliście. Donghae ja już nie pamiętam jak ty  wyglądasz...
- Dlaczego czepiasz się o to że mam przyjaciółkę. Ja nie  zabraniam ci mieć przyjaciela.
- Mam przyjaciół ale nie zaniedbuje ciebie...Ale ty to  robisz. Ja wcale nie wymyślam...Jestem zazdrosna,  myślisz ze nie? Nie ma cię w domu a jak przychodzisz to  jesteś szczęśliwy, za chwilę zajmujesz się czymś innym a  ja siedzę sama...
- Tak to odbierasz?
- Tak jest.
- Nie mów tak !
- To prawda ! - oparłaś się łokciami i usiadłaś - Nie jesteś  mój.
Na te słowa Donghae spuścił wzrok. Wstał a po chwili  uklęknął przy łóżku kładąc ręce na jego brzegu.
- Przepraszam...Nie chciałem żeby tak wyszło. Może  faktycznie nie poświęcam ci dużo czasu...
- Ja nie mówię o masie czasu...Ja chcę chociaż  troszeczkę...Więcej niż nic.
- Tak cię przepraszam...Masz racje ,zainteresowałem się  dopiero wtedy kiedy coś mogło ci się stać...Nie było mnie  wcześniej. Ale teraz będę. Obiecuję.

~ Ciasteczko